نخستین شهید مدافع حرم جامعه پزشکی بر بام ایران

امروز شنبه 22 آبان ماه هواپیمای حامل پیکر نخستین شهید مدافع حرم جامعه پزشکی بر بام ایران می نشیند.

فرآوری: صادق جعفری-بخش فرهنگ پایداری تبیان

هم زمان با نماز مغرب و عشا در مصلا امام خمینی (ره) مراسم وداع و تجدید پیمان با اسوه های ایثار و شهادت برگزار می شود.
 
پیکر پاک شهید مدافع حرم «محمدحسن قاسمی اشکفتکی» صبح امروز از طریق فرودگاه شهرکرد وارد استان چهارمحال و بختیاری خواهد شد.
 
رحیم بیاتی اشکفتکی، فرمانده پایگاه بسیج ابوذر غفاری اشکفتک: شهید محمدحسن قاسمی اشکفتکی اوایل مردادماه سال جاری در دفاع از حرم اهل بیت علیهم السلام کشور سوریه به دست مزدوران آمریکایی داعش به فیض شهادت رسید و قریب 4 ماه پیکر مطهرش در دست مزدوران آمریکایی داعش بوده است.
بیاتی اشکفتکی تصریح کرد: پیکر مطهر این شهید عزیز، روز یک شنبه 23 آبان ساعت 9 صبح از میدان 12 محرم به سمت میدان امامزادگان شهرکرد بر روی دست اقشار مختلف مردم ولایتمدار استان تشییع و بعد از اقامه نماز (بنا بر تصمیم خانواده محترم شهید) در گلزار شهدای شهرکرد آرام می گیرد.

وی، از اقشار مختلف مردم شهیدپرور استان چهارمحال و بختیاری به ویژه شهرستان شهرکرد برای حضور در این مراسم معنوی دعوت کرد.

شهید محمدحسن قاسمی اشکفتکی، بسیجی شهید از نیروهای بخش درمانی بیمارستان های میدانی به عنوان تکنیسین بیهوشی بود که حین انتقال مجروحین جنگی در استان حلب سوریه و به دست تروریست های تکفیری به شهادت رسید. وی ششمین شهید مدافع حرم از استان چهارمحال و بختیاری است.

دیدار از خانواده شهید

نماینده ولی فقیه در استان چهارمحال و بختیاری و امام جمعه شهرکرد با حضور در منزل شهید محمدحسن قاسمی اشکفتکی، شهادت این شهید سرافراز مدافع حرم را تبریک و تسلیت گفت.
حجت الاسلام محمدعلی نکونام در این دیدار با اشاره به منزلت و جایگاه بسیار بالای شهدای مدافع حرم گفت: تمامی شهدا گرامی و مقرب درگاه الهی هستند و در این بین شهدای مدافع حرم و در بین همین شهدا، شهدایی مانند شهید قاسمی از جایگاه ویژه ای برخوردارند.

وی با تجلیل از صبر و شکرگزاری پدر و مادر و خانواده شهید قاسمی خاطرنشان کرد: ادامه یافتن سلسله شهادت و رونق و صفای روزافزون این نعمت عظیم در جامعه، مرهون همین صبرها و شکرگزاری هاست.

نماینده ولی فقیه در استان چهارمحال و بختیاری و امام جمعه شهرکرد با اشاره به بازگشت پیکر مطهر شهید قاسمی پس از گذشت سه ماه به استان خاطرنشان کرد: تقدیر و اراده الهی بر آن بود که پیکر این شهید برای مدتی در سوریه بماند و به میهن بازنگردد تا به این واسطه هم درجات بیشتری به این شهید عزیز و هم اجر و فضیلت بیشتری به خانواده ایشان عطا شود.
نکونام تأکید کرد: قطعاً در اینکه پیکر شهید برای مدتی بعد از شهادت در منطقه ماند و به کشور بازنگشت، حکمت و حقایقی نهفته است که ما از آن ها غافل هستیم و نمی توانیم آن را درک کنیم.
وی ارتباط و انس و الفت مردم به ویژه نسل جوان با شهدا را امیدبخش دانست و گفت: انسان وقتی این ارتباط و پیوند عمیق بین مردم و نسل جوان بین شهید و شهادت را در جامعه مشاهده می کند به آینده انقلاب و نظام اسلامی امیدوار می شود.

نکونام با ابراز تأسف از کسانی که از حقیقت و عظمت شهدا و عنایت هایی که خدای متعال به برکت همین شهدا به نظام اسلامی دارد غافل هستند تصریح کرد: جمهوری اسلامی به برکت همین عنایت ها و توجهات و ارتباط و پیوند جامعه با شهدا تا به امروز از همه حوادث و خطرات مصون مانده است.

نخستین شهید مدافع حرم جامعه پزشکی

گفتنی است: شهید محمدحسن قاسمی اشکفتکی نخستین شهید مدافع حرم جامعه پزشکی و ششمین شهید مدافع حرم از استان چهارمحال و بختیاری است که نیمه اول مردادماه امسال به جمع شهدای مدافع حرم مطهر حضرت زینب کبری (س) و حضرت رقیه (س) در سوریه پیوست و پیکر پاکش اخیراً در آزادسازی منطقه توسط رزمندگان جبهه مقاومت شناسایی و به میهن اسلامی بازگشت داده شد.
قابل ذکر است پیکر پاک این شهید روز یکشنبه رأس ساعت 9 از میدان 12 محرم با حضور مردم شهیدپرور استان چهارمحال و بختیاری تشییع خواهد شد و در گلزار شهدای شهرکرد آرام خواهد گرفت.

... ما را "مدافعان حرم" آفریده‌اند‎

اختصاصی مشرق؛

شهادت 3 تن از مدافعان ایرانی حرم حضرت زینب (س) در سوریه+تصاویر

روز گذشته 3 تن از مدافعان ایرانی حرم حضرت زینب (س) به نامهای "شهید محمد حمیدی (ابوزینب)، شهید حسن غفاری و شهید علی امرائی (حسین ذاکری) در جبهه های نبرد با تروریسم تکفیری در کشور سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

گروه بین الملل مشرق- مِّنَ ٱلْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُواْ مَا عَاهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَّن قَضَىٰ نَحْبَه... وَمِنْهُمْ مَّن یَنتَظِرُ وما بدَّلوا تبدیلا... 

صَدَقَ اللهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیْمُ... 

ما را ز خاندان کرم آفریده‌اند

یک موج، از تلاطم یَم آفریده‌اند

ما را فدائیان پسرهای فاطمه(س)

"ما را شهید میر و علَم آفریده‌اند"

ما را به اعتبار عنایات فاطمه(س)

گریه کنان حضرت غم آفریده‌اند‎

بهر بریدن سر اولاد عمر و عاص

در جان ما غرور و غژم آفریده‌اند

هر یک ز ما حریف دو صد لشکر یزید!!

(زین رو ز شیعه عده کم آفریده‌اند)

دجّال ها و حرمله ها را مهاجم و ...

... ما را "مدافعان حرم" آفریده‌اند‎

. . .

امام سیّد علیِ خامنه ای (پیر عشق) گفت:

"فریاد را علیه ستم آفریده اند" 

به اطلاع ملت عظیم الشان ایران اسلامی می رساند، روز گذشته 3 تن از مدافعان ایرانی حرم حضرت زینب (س) به نامهای "شهید محمد حمیدی (ابوزینب)، شهید حسن غفاری و شهید علی امرائی (حسین ذاکری) در جبهه های نبرد با تروریسم تکفیری در کشور سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. تاریخ و زمان مراسم تشییع  باشکوه  پیکر این شهداء متعاقبا اعلام خواهد شد.

(مپندار که تنها عاشوراییان را بدان بلا آزموده اند ولا غیر…صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است)

 (تصاویر فرمانده شهید محمد حمیدی (ابوزینب)

(غایت خلقت جهان،پرورش انسانهایی است که دربرابر شدائد بر هرچه ترس و شک وتردید وتعلق است غلبه کنند و حسینی شوند)

برگی از حیات زینب کبری

  

         ولادت    

         نامی آسمانی

        زندگی مشترک

        مشارکت در امور جامعه

        جایگاه حضرت زینب (س) در نهضت حسینی

 

 

ولادت

ثمره ازدواج مبارک علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام پنج فرزند به نام های حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن است در تاریخ ولادت زینب علیها السلام اختلاف است. در ریاحین الشریعه آمده است که میلاد آن حضرت را، برخى پنجم ماه‏جمادى الاُولاى سال ششم، بعضى اوایل شعبان آن سال، بعضى در ماه رمضان و برخى دیگر در دهه آخر ماه ربیع‏الثانى و طبق نقلى ماه محرم سال پنجم هجرت ذکر کرده‏اند ولى هیچ‏یک از این اقوال دلیل محکم تاریخى ندارد.

نامی آسمانی

هنگام ولایت زینب کبری، چون رسول خدا در سفر بود، فاطمه از همسرش علی درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند. علی علیه السلام در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون پیامبر بازگشت و خبر ولادت نوزاد زهرا را از زبان علی علیه السلام شنید فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند ولی خداوند در باره آنان تصمیم می‌گیرد.

بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می‌رساند و می‌فرماید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام. آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است.

صحنه هایی از حماسه بانو

برخلاف عده ای از دینداران که معتقدند زن نباید در جامعه حاضر شود، حضور بسیار پررنگ دختر امیرالمۆمنین علیه السلام در صحرای کربلا حجتی است بر ضرورت حضور بانوان مسلمان در صحنه های مهم جامعه. البته این بدان معنا نیست که زن در هر جایی و به هر صورتی فعالیت داشته باشد، بلکه نقش آفرینی ایشان باید براساس اصول و موازین شرعی صورت پذیرد.

 

نقش آفرینی زینب کبری در کلام شهید مطهری

تاریخ کربلا یک تاریخ و حادثه مذکّر- مۆنّث است؛ حادثه‏اى است که مرد و زن هر دو در آن نقش دارند، ولى مرد در مدار خودش و زن در مدار خودش. معجزه اسلام اینهاست، مى‏خواهد دنیاى امروز بپذیرد، مى‏خواهد- به جهنم- نپذیرد، آینده خواهد پذیرفت. أباعبد اللَّه علیه السلام اهل بیت خودش را حرکت مى‏دهد براى اینکه در این تاریخ عظیم رسالتى را انجام دهند، براى اینکه نقش مستقیمى در ساختن این تاریخ عظیم داشته باشند با قافله ‏سالارى زینب علیهاالسلام ‏، بدون آنکه از مدار خودشان خارج بشوند.[1]

 

ائمّه و اهتمام در بزرگ داشت حادثه عاشورا

حادثه عاشورا در گذر تاریخ
ائمّه و اهتمام در بزرگ داشت حادثه عاشورا
چنان که پیش تر اشاره شد، شیعه امامیه همیشه مورد حمله و تهاجم بوده است و علماى ما در مسائل مختلف اعتقادى، فقهى و... مدافع حریم و مکتب تشیّع بوده اند. از مواردى که همواره بهانه جویان به آن بهانه به مذهب ما تهاجم نموده اند، واقعه کربلا و عاشوراى سیّدالشهداء علیه السلام است.
از همان محرم سال 61 هجرى که این ماجرا پیش آمد، ائمّه اطهار سلام اللّه علیهم و شیعیان اهل بیت به پیروى از رهبران خود همواره این روز بزرگ را زنده نگه داشته اند. البته بنیان گذار مراسم عزادارى سیّدالشهداء علیه السلام خود رسول اللّه صلى اللّه علیه وآله بوده اند که احادیث شیعى و سنّى در این مسئله بیش از حد تواتر است.1
از طرفى، دشمنان و مخالفان ما همواره سعى کرده اند که این روز فراموش شود و آثار و تبعات آن از بین برود. در واقع، به همان میزان که ائمّه علیهم السلام و دیگر افراد خاندان رسالت کوشش کرده اند تا این روز باقى بماند و به بقاى آن اهتمام ورزیده اند، دشمنان به گونه هاى مختلف کوشیده اند تا آثار این حادثه از میان برود و این روز فراموش شود.
بنابراین، روز عاشورا روز تعامل و تقابل دو جبهه شده است. جبهه اى که مى خواهد این روز باقى بماند و جبهه دیگرى که هدفش از بین بردن این روز مهم و تاریخى است.
بدیهى است که در تاریخ اسلام کمتر روزى است که این ویژگى را داشته باشد که از آن جمله مى توان روز غدیر را نمونه اى از همین روزها به شمار آورد که از روز نخست حادثه غدیر خم کسانى سعى کرده اند آن را انکار کنند و برخى در کم رنگ جلوه دادن و بى اهمیت نمودن آن روز تلاش کرده اند و در مقابل، اهل ولایت تمام سعى و کوشش خود را به جهت احیا و زنده ماندن آن روز جاودانى به کار بسته اند.

اشک مقدس عاشورایی، لبیکی به "حسینِ" زمانه

یکی از روش های یاری حضرت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اقامه عزای امام حسین(علیه السلام) و شهدای کربلا است. سوگواری برای مصیبت سالار شهیدان به این معناست که شیعیان در انتظار منتقم خون حسین(علیه السلام) هستند و از دیدگاه شیعه واقعه کربلا هنوز به تمامی سپری نشده است.

---

در این عصر صاحب این مصیبت عظیم کسی جز وجود مبارک حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیست و حضور در مجلس عزای ایشان و همراهی با او در گریه و حزن نوعی یاری نمودن ایشان است.

در این باره روایت شده است که حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در کربلا به اصحاب خود فرمودند:

«جدّ بزرگوارم(صلوات الله علیه و آله) به من خبر دادند که فرزندم حسین در زمین کربلا در حالی که بی کس و تنها و تشنه باشد شهید خواهد شد، هر کس او را یاری کند مرا یاری کرده است و فرزند او حضرت قائم(علیه السلام) را یاری کرده است.» [1]

 

ادای حق آل الله با گریه بر مظلوم کربلا

برپایی مجالس گریه برای امام حسین(علیه السلام) در عصر ما تنها روش برای بزرگداشت شهدای مظلوم کربلاست چرا که نصرت و یاری مظلوم به سه طریق است:

اول: مقاتله و جنگ با دشمن او تا آن که دشمن مخذول شده و رفع شر ظلم از او شود.

دوم: تقاص حق او و خونخواهی از دشمن او بعد از کشته شدنش.

سوم: عزاداری و گریه بر او، که این برپا داشتن مراسم عزاداری، برای هر کسی بعد از مردن یا کشته شدنش، تعظیم اوست و بزرگداشت و عزاداری برای او نصرت و یاری محسوب می شود.

اکنون که برای دوستان حضرت ابا عبدالله(علیه السلام) نصرت و یاری آن حضرت به دو روش اول ممکن نیست، باید با اقامه مجالس عزا برای آن مظلوم که باعث تعظیم مقام رفیع ایشان است، آن حضرت را یاری کنیم و بدین وسیله به یاری امام عصر(علیه السلام) نیز نائل شویم.

مطابق این دیدگاه در کامل الزیارت از حضرت صادق(علیه السلام) روایت شده که فرمودند:

هیچ گریه کننده ای نیست که بر امام حسین(علیه السلام) گریه نماید، مگر آن که به حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) تقرب جسته است و ایشان را با گریه اش یاری کرده است و نیز به حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) تقرب پیدا کرده و حق همه ما را ادا کرده است.[2]

بر این اساس محبت نسبت به امام حسین(علیه السلام) به منزله محبت به همه اهل بیت(علیهم السلام) است و گریه بر ایشان، گریه بر همه معصومین(علیهم السلام) و ادای حق ایشان، ادای حق همه و نصرت و یاری ایشان نصرت همه اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) است.

«کربلا»، شهر بدون مرز

تکایایی که در ایام محرم به پا می‌شود و زیارتگاه‌هایی که تحت عنوان «رأس الحسین» یا مناسبت های دیگر، یادگاه‌ حضرت اباعبدالله علیه السلام است، در نظر مردم هیچگاه به قداست و عظمت سرزمین کربلا نیست. مکانی که پذیرنده اجسام مطهر امام حسین علیه السلام و یاران شهیدش می‌باشد. با این حال، اگر با دیده حق بین به جریان عاشورا نگاه کنیم، یاد امام حسین علیه السلام و آرزوی همرزمی با او و پیکار با دشمنانش به کربلای جغرافیایی و زمانی ختم نمی‌شود؛ بلکه در همه مکان ها و اعصار جاری است.

---

 

تاریخ کتاب ساز یا تاریخ زندگی ساز

از دو منظر می‌توان به تاریخ نگاه کرد. در نگاه بسیاری ازمردم، تاریخ عبارتست از ثبت و ضبط وقایع برای رساندن به آیندگان و در نتیجه تاریخ عبارتست از مجموعه‌ای از اعداد و ارقام و وقایع که در نظم زمانی خاصی در کتابها ضبط شده‌اند. اما عده‌ای دیگر نیز هستند که در تاریخ به دنبال هویت خود می‌گردند و خود را به جای افراد تاریخی می‌گذارند و عملکرد خود را در آن زمان شناسایی می‌کنند. برای این افراد ساده است که به خود از طریقی جدای ملیت و زمانه و مکانه و عادات و رسوم بنگرند تا بفهمند که اگر در زمان حضرت حسین علیه السلام زندگی می‌کردند؛ جزو گروه‌های راضی یا ظالم می‌بودند یا جزو یاران حسین علیه السلام.

 

تاریخ و جغرافیا؛ مقولاتی هم‌آمیز و هم‌آموز

در ایمان ما خدا نامحدود است و او را از قیدهای زمان و مکان آزاد می‌دانیم؛ در اینصورت می‌توانیم درک کنیم که تاریخی که ما در آن زندگی می‌کنیم و سرزمینی که ما هم اکنون در آن به سر می‌بریم، دو حد و مرزی است که ما مخلوقات در آن گرفتار هستیم و حقیقت ما، امری خارج از این دو است. همانطور که تفاوتهای نژادی و جسمی و خلقی و ملی و زبانی، هیچکدام در نزد خدا اصیل نیست و در قیامت همه اینها برداشته می‌شود، زمان و مکان ما نیز در نزد خدا اصیل نیست و خدا ما را در بستر تاریخ و جغرافیایمان چنان در کوران زندگی قرار می‌دهد و آنچنان ما را در معرض رویدادهای مختلف قرار می‌دهد و واکنشهای ما را ثبت می‌کند که به طور کامل از عهده آزمون ما بر می‌آید؛ همانگونه که از عهده آزمون اقوام پیشین تاریخ و مردمان مناطق دیگر جغرافیا برآمده است.

حماسه همواره حسین علیه السلام

خردمندی های شیعی- روایت "قیام جاودانه" از زبان علامه محمد رضا حکیمی

صفحه ادبیات سایت تبیان مفتخر است که در طول ماه  محرم هر روز بخشی از کتاب گرانسنگ " قیام جاودانه" را برای عمق بخشیدن به معرفت حسینی مخاطبان فرهیخته ی  خود ارائه دهد  و این  گونه  قطره ای  شود  از  دریای  خردمندی  های شیعی که نسل های غیبت زده را با نور پر فروغ ولایت آل الله علیهم السلام آشنا می کنند و این را  بهانه  تقرب به  ساحت آن بزرگواران قرار می دهند . با ما در سلوک " حماسه همواره ی حسین علیه السلام"  همراه باشید .

         قسمت اول                        قسمت سوم

 

         قسمت دوم                       قسمت چهارم

                              قسمت پنجم

 

قسمت ششم - عاشورا، یک ایست بزرگ

از سر درد و دریغ مى گویم ، افسوس که شیعه بیشتر بر مصائب عاشورا گریست ، و کمتر در مسائل عاشورا اندیشید. شیعه عاشورا را نگاه داشت لیکن درست نشناساند. آفرین بر او که نگاه داشت ، و دریغا از او که نشناساند. و حتى فرزندان ائمه (ع ) و جوانان مومن و غیور شیعه ، چه بسیار - در طول تاریخ تا هم امروز - که پرتوى از عاشورا را در سرزمینها تکرار کردند،

1.  در روزهایى عظیم و خدایى ، روزهایى که خون گرم جوانان عرصه ها را رنگین کرد، و تلالو آفتابها را لاله وار ساخت ، و حضور لاله ها را جشن گرفت ، و دلها داغدار گشت و سرها پر شور، و پیکرها زیر سنگ حادثه مجروح ، و گونه ها با خون افشان دلها خونین سرخ ، و فضاى شهرها و روستاها خونفشان وبیدار، و جنازه هاى خونین بر سر دستها در حال پرواز، و زمان غرق در هیبت حادثه ، و زمین در زیر گامها لرزان و مرعوب ، و گورستانها آماده پذیرایى خورشید باوران ، و مادران در انتظار نوزادانى تداوم سلاله هاى پاک ، و پدران شادمان که پاره اى از پیکرشان در ماهیت تاریخ ادغام گشته ، و قله ها خاضع در برابر چکادهاى صبر و پایدارى ، و چشم ها خیره به امواج توفنده شهرها و آبادیها، و تاریخ سرخوش از سر شارى ذات لحظه ، و حیات سر مست از بشکوهى مضمون ، و روزهاى سرگرم شمارش نفسهاى آفتاب ، و آزادگى نماز گزار در معبد توحید، و حماسه معتکف در ساحل ایمان ، و فرشتگان مجذوب والاییهاى انسان ، و دلها - پاسدارى شرف و ناموس و خاک را - پرستنده ایثار...

آرى ، همه معیارهاى الهى ، و معالم ربانى ، و تجلیهاى قرآنى ، و ارزشهاى انسانى ، و انفجارهاى وجدانى در سایه "قیام حسینى " پناه جست ، و همه ضد معیارها و ضد ارزشها و ضد وجدانها در دربار یزید و سپاه شام و کوفه ... و زندگیها دوگونه گشت : حسینى و یزیدى ، هر چه عدالت است حسینى است و هر چه دور از عدالت ، یزیدى . و رکن مهم عدالت ، عدالت معیشتى و اقتصادى است ، تا انسانها به تمایزهاى قارونى مبتلا نگردند، و سقوط نکنند، توانگر از طغیان ، و محروم از حرمان ...

هر قطره اى از اقیانوس عاشورا، یک شعور ناب قوى ، و یک محتوى ژرف غنى ، و یک مکتب آموزنده انسانى ، و یک ترتیل خونبار آیات قرآنى ، و یک سجده مترنم نورانى ، و یک سیال حیات آفرین اخلاقى ، و یک حماسه پویا در صیرورتهاى بلند - آهنگ بشرى است .

عاشورا، مشرق انوار "توحید" و "عدل "است ، و توحید و عدل خورشید و روشنگر ارواحند. جهان همواره به دو خورشید نیاز دارد: خورشید روشنگر اجسام ، و خورشید روشنگر ارواح ، خورشید تن و خورشید جان . اگر تنها فضاى تن روشن باشد و فضاى جان تیره و تار... همین است که مى نگرید... ظلم و ستم ، تفاوت و تبعیض ، فساد و فحشا، قتل و کشتار... و عاشورا وجدان بیدار بشریت است در اعماق غفلت قرنها و عصرها... عاشورا یک "ایست بزرگ " است :

در برابر سیل بنیانکن جاهلیت . یزید از همه ظلم تاریخ حمایت کرد، و حسین (ع ) از همه عدل تاریخ .

یزید مظهر همه ضد ارزشها بود، و حسین (ع ) مظهر همه ارزشها. و در یک کارزار عجیب ، پرچمدار بزرگ ارزشها با خون خود و فرزندان و برادران و یاران خود، همه ضد ارزشها را محکوم کرد.

امضاى سرخ عاشورا بر طومار حیات قرآن ثبت گشت ،

 و جاهلیت از نو جان گرفته را نابود ساخت ،

و نگذاشت سفارش ابوسفیان تحقق یابد و تداوم بنى امیه بقاى شعارهاى قرآنى را متزلزل گرداند.

عاشورا آرمان پلید شیطانى بنى امیه را از تحققى کارساز براى آنان بازداشت . عاشورا "بعثت "را زنده کرد.

عاشورا، براى همیشه ، محتواى "غدیر" را در معبر اعصار بشریت بفریاد خواند.

و عاشور یک ((ایست بزرگ )) است ،

«کربلا»، شهر بدون مرز

تکایایی که در ایام محرم به پا می‌شود و زیارتگاه‌هایی که تحت عنوان «رأس الحسین» یا مناسبت های دیگر، یادگاه‌ حضرت اباعبدالله علیه السلام است، در نظر مردم هیچگاه به قداست و عظمت سرزمین کربلا نیست. مکانی که پذیرنده اجسام مطهر امام حسین علیه السلام و یاران شهیدش می‌باشد. با این حال، اگر با دیده حق بین به جریان عاشورا نگاه کنیم، یاد امام حسین علیه السلام و آرزوی همرزمی با او و پیکار با دشمنانش به کربلای جغرافیایی و زمانی ختم نمی‌شود؛ بلکه در همه مکان ها و اعصار جاری است.

---

 

تاریخ کتاب ساز یا تاریخ زندگی ساز

از دو منظر می‌توان به تاریخ نگاه کرد. در نگاه بسیاری ازمردم، تاریخ عبارتست از ثبت و ضبط وقایع برای رساندن به آیندگان و در نتیجه تاریخ عبارتست از مجموعه‌ای از اعداد و ارقام و وقایع که در نظم زمانی خاصی در کتابها ضبط شده‌اند. اما عده‌ای دیگر نیز هستند که در تاریخ به دنبال هویت خود می‌گردند و خود را به جای افراد تاریخی می‌گذارند و عملکرد خود را در آن زمان شناسایی می‌کنند. برای این افراد ساده است که به خود از طریقی جدای ملیت و زمانه و مکانه و عادات و رسوم بنگرند تا بفهمند که اگر در زمان حضرت حسین علیه السلام زندگی می‌کردند؛ جزو گروه‌های راضی یا ظالم می‌بودند یا جزو یاران حسین علیه السلام.

 

تاریخ و جغرافیا؛ مقولاتی هم‌آمیز و هم‌آموز

در ایمان ما خدا نامحدود است و او را از قیدهای زمان و مکان آزاد می‌دانیم؛ در اینصورت می‌توانیم درک کنیم که تاریخی که ما در آن زندگی می‌کنیم و سرزمینی که ما هم اکنون در آن به سر می‌بریم، دو حد و مرزی است که ما مخلوقات در آن گرفتار هستیم و حقیقت ما، امری خارج از این دو است. همانطور که تفاوتهای نژادی و جسمی و خلقی و ملی و زبانی، هیچکدام در نزد خدا اصیل نیست و در قیامت همه اینها برداشته می‌شود، زمان و مکان ما نیز در نزد خدا اصیل نیست و خدا ما را در بستر تاریخ و جغرافیایمان چنان در کوران زندگی قرار می‌دهد و آنچنان ما را در معرض رویدادهای مختلف قرار می‌دهد و واکنشهای ما را ثبت می‌کند که به طور کامل از عهده آزمون ما بر می‌آید؛ همانگونه که از عهده آزمون اقوام پیشین تاریخ و مردمان مناطق دیگر جغرافیا برآمده است.

کربلا به جز بیم، امید هم دارد. امید به اینکه با مراقبت دائمی از خود و پناه جویی مستمر به خدا، بتوان روزی در کربلا و عاشورای خود در کنار یاران امام حسین علیه السلام باشیم و بمانیم و ثابت کنیم که در یک عمر این دعا را خالصانه می‌گفته‌ایم که "یا لیتنی کنت معکم فأفوز فوزا عظیما" (ای کاش با شما بودم تا به کامیابی باعظمتی دست می‌یافتم)

کل یوم عاشوراء؛ کل ارض کربلاء

بنابراین همانطور که به رغم زندگی در زمان حاضر، با کل تاریخ بشر ارتباط داریم و تاریخ حقیقیمان ورای تاریخ جسممان است، در جغرافیای کنونی کشورمان نیز محصور هستیم؛ اما جغرافیای حقیقیمان با همه عالم مرتبط است. به عبارت دیگر، کسانی که آرزوی همراهی با پیامبر خدا یا امامان و کشته شدن در رکاب آنها را دارند، باید بدانند که آرزویی دست نیافتنی و محال را در دل نمی‌پرورانند، بلکه به امید واقعیتی دست یافتنی – هرچند جدی و طاقت‌نیاز – مشغولند.

بعد از شهادت امام حسین (ع)در روز عاشورا ، چه اتفاقاتی در عالم رخ داد؟

بسم الله الرحمن الرحیم بعد از شهادت امام حسین علیه السلام در روز عاشورا ، چه اتفاقاتی در عالم رخ داد؟ شیعیان ، اعتقاد دارند که نصب امام و جانشین پیامبر به دست خداوند است و مردم اجازه دخالت در انتخاب امام ندارند ؛ همان طوری که انتخاب پیامبر به دست خداوند است و مردم حق انتخاب نبی را ندارند . در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که این مطلب را ثابت می‌کند . خداوند کریم در باره امامت حضرت ابراهیم علیه السلام می‌فرماید : إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماما . البقره / 124 . من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم‏ ! و نیز می‌فرماید : وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ  وَ کلاًُّ جَعَلْنَا نَبِیًّا . مریم / 49 . ما اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هر یک را پیامبرى (بزرگ) قرار دادیم ! طبق این آیه ، جعل امامت حضرت ابراهیم به دست خدا بوده است ؛ همان طوری که جعل نبوت او به دست خدا بود ؛ اما هیچ آیه در قرآن وجود ندارد که انتخاب نبی و امام را به دست مردم سپرده باشد . و نیز شیعیان اعتقاد دارند همان طوری که پیامبران الهی برای اثبات نبوت و رسالت  نیاز به  ارائه معجزه و کرامات خارق العاده داشتند ، اوصیاء و جانشینان آنان نیز باید برای اثبات امامت خویش از کرامت و معجزه استفاده می کردند و گرنه سخن آنان پذیرفته نشده و قابل تصدیق نیست . و ائمه اهل بیت علیهم السلام ، هر کدام دارای معجزات و کراماتی بوده اند که افراد با دیدن آن ها از ائمه ، سخن آنان را پذیرفته و به امامت آنان تن می دادند . حضرت سید الشهداء علیه السلام امام سوم شیعیان ، دارای معجزات  و کرامات زیادی در زمان حیاتشان و حتی بعد از شهادتش بوده که این معجزات ثابت می کند ، آن بزرگوار ، امام بر حق و منصوب از جانب خداوند و جانشین شایسته بعد از برادرش امام حسن علیه السلام است ؛ زیرا محال است خداوند این معجزات و کرامات را به دست نا اهلان و مدعیان دروغین ولایت الهی بسپارد و نعوذ بالله با در اختیار قرار دادن این معجزات به دست آن ها زمینه های گمراهی مردم را مهیا سازد . ما در این مختصر ، سعی می کنیم به معجزاتی از امام حسین بپردازیم که بعد از شهادت آن حضرت در عالم اتفاق افتاده است ، معجزات منحصر به فردی که عقل هر عاقلی را مبهوت کرده می کند . بی تردید ، هر یک از این معجزات برای روشن شدن حقیقت برای حق پرستان و کسانی که به دنبال هدایت الهی هستند کفایت می کند ؛ البته به شرطی که تعصب های جاهلی را  کنار گذاشته شده و فقط با چشم دل به این معجزات نگریسته شود .